کتابفروش پاریس اثر کری ماهر

توضیحات

کتابفروش پاریس اثر کری ماهر درباره سیلویا بیچ مالک کتابفروشی شکسپیر و شرکاء است. این کتابفروشی یکی از قدیمی ترین و خاص ترین کتابفروشی های جهان در پاریس واقع شده است. درباره کتابفروش شکسپیر و شرکاء و مالک آن سیلویا بیچ یعنی همان کتابفروش پاریس حکایت‌های زیادی نقل می‌شود. کری ماهر نویسنده این کتاب به خوبی توانسته است از پس ماجراهای پیچیده سیلویا و خانواده بیچ در قالب یک رمان تحسین برانگیز و جذاب برآید.

ماری بندیکت نویسنده کتاب پرفروش کتابدار شخصی درباره این کتاب نوشته است:

«قصیده‌ای زیبا برای سیلویا بیچ، مالک کتابفروشی مشهور شکسپیر و شرکا، قهرمان واقعی که برای همه ما تأثیرگذار بود.»

از مهمترین آثار این نویسنده به موارد ذیل می‌توان اشاره کرد:

کندی دبوتانت

دختری با دستکش های سفید

کتابفروش پاریس

کری ماهر کتاب کتابفروش پاریس را با جمله زیبایی از ارنست همینگوی درباره زیبایی پاریس به شرح زیر آغاز می‌کند:

پاریس آنقدر زیباست که درونتان را از آنچه در آمریکا نیست سیراب می‌کند.

-ارنست همینگوی

در ابتدای این رمان بسیار جذاب و زیبا درباره شهر زیبای پاریس می‌خوانیم:

تمام احساسش این بود که پاریس شهری است که می خواهد در آن زندگی کند. سیلویا از ۱۵ سال پیش یعنی زمانی که خانواده بیچ در آنجا زندگی می کردند، سعی کرده بود به این شهر برگردد. آن زمان پدرش، سیلوستر، کشیش کلیسای آمریکایی در محله لاتَن[1] بود و سیلویا هم نوجوان عاشق پیشه ای بود که از بالزاک یا تاس کباب لوبیا و گوشت سیر نمی شد. آنچه بیشتر از همه از آن دوران یادش بود و وقتی خانواده اش به آمریکا برگشتند در سینه داشت، این احساس بود که پایتخت فرانسه از هر شهر دیگری که دیده بود یا ممکن بود در آینده ببیند درخشانتر است. تنها چراغ های گازی یا سنگ های سفید درخشانی که بیشتر ساختمان های شهر از آن ساخته شده بودند نبودند که شهر را روشن می کردند، بلکه روشنایی اش بخاطر درخشندگی جریان و جوش و خروش جریان زندگی در فواره های این شهر، دیدار دانشجویان و نمایش های خیمه شب بازی باغ لوکزامبورگ و اپرای تئاتر اودئون[2] بود. بخاطر جلوه زندگی مادرش، کتاب خواندن هایش، میزبانی اساتید، سیاستمداران و بازیگران با غذاهای رنگ و وارنگ در کنار نور شمع بود که بحث درباره کتاب ها و حوادث جهان جان می گرفت. النور بیچ به سه دخترش، سیپریان، سیلویا و هالی گفت در فوق العاده ترین و نادرترین شهر زندگی می کنند و تا ابد زندگی شان عوض خواهد شد.

[1] . Latin quarter

[2] . Théâtre de l’Odéon

فصل اول رمان کتابفروش پاریس به حکایت هایی از 1917 تا 1920 پرداخته و با این جمله آدرین مونیه آغاز می شود:

افراد مشهور، مشهور زاده نشدند. آدم‌ها ناشناس به‌دنیا می‌آیند.

آدرین مونیه

در ادامه این مقدمه از فصل اول درباره پاریس زیبا آمده است:

هیچ چیز با پاریس قابل مقایسه نبود، نه درست کردن پوستر و جواب دادن تلفن و نه در زدن سیپریان و هالی و مادر برای مهمانی روز زن در نیویورک و نه به تنهایی ماجراجویی کردن در اروپا و نه لذت بردن در تارم برج کلیساها و سنگفرش های شهرهای دیگر، نه اولین بوسه خواستنی با همکلاسی اش جما بردفورد، نه تحسین و تجمید معلمان موردعلاقه اش.

اما حالا در شهری زندگی می کرد که روحش را تسخیر کرده بود. سیلویا از زندگی در اتاق مشترک با سیپریان در کاخ سلطنتی زیبا اما کلنگی حالا به پون نوف[1] و آنسوی رودخانه سن نقل مکان کرده بود و در نسیمی نفس می کشید که از رودخانه می آمد و موهای کوتاهش را روی صورتش می ریخت و ممکن بود سیگارش را خاموش کند.

در میانه پل ایستاد تا به سمت شرق نگاهی کند و کلیسای نوتردام را با برج های متقارن گوتیکش تحسین می کرد که در کنار پنجره‌های گل رز و ستون هایی بودند که استحکام آن‌ها هنوز او را مبهوت می‌کرد. این ستون ها قرن‌ها آن دیوارهای غول‌پیکر را نگه داشته بودند.

[1] . Pont Neuf- قدیمی‌ترین پل ایستاده در سراسر رودخانه سن در پاریس.